Kwestie van de draad weer oppakken, toch?

Kwestie van de draad weer oppakken, toch?

En, fijne vakantie gehad? Altijd leuk om de verhalen van mensen te horen, als werk en school weer gaat starten. Meestal hoor je de hoogtepunten, hoe fijn, mooi, geweldig etc het was. Dit wordt dan nog eens ondersteund door de zonnige beelden op Instagram of facebook. Dat er soms ook minder leuke momenten waren, je niet zo lekker in je vel zat en er ook behoorlijk wat stress is geweest, wordt vaak achterwege gelaten. Deze plaatjes ben ik niet tegengekomen op facebook.

Ik heb met man en kinderen door het zuid -westen van Engeland getoerd. Prachtige wandelingen gemaakt, genoten van de mooie natuur, fijne mensen ontmoet, intensief met elkaar opgetrokken. Maar het was ook af en toe helemaal niet zo leuk, af en toe slecht weer, geen ruimte om echt even op te laden of stil te staan bij hoe dingen gaan.

Op dat soort momenten schiet ik in mijn regel/organiseerstand. Ik ga er alles aan doen om het tot een fijne tijd te maken, voor ons allemaal. Op vakantie uit zich dat in leuke uitstapjes maken, van het een naar het ander sjeesen, dingen zien, beleven. Allemaal leuk heeeel leuk, mar ook heeeel vermoeiend.

Na 2,5 week weer terug thuis en nog wat dagen om te acclimatiseren, om vervolgens weer aan het werk te gaan.
Ik merkte dat ik daar eigenlijk nog niet zo heel veel zin in had. Dat herken ik van mezelf: vakanties kunnen me niet lang genoeg duren, maar meestal kan ik de draad weer snel oppakken.

Deze keer lukt het minder goed. Ik merkte dat ik allerlei smoesjes had om echt weer aan de bak te gaan, verviel in een soort lusteloosheid, twijfel, geen focus, niet weten waar te beginnen. En ik heb het dan ook maar even zo gelaten.
Het lukte gewoon niet om weer in de actie te komen en de dingen te doen die belangrijk zijn om mijn doelen te bereiken, op werkgebied. Ik merkte dat het nodig was om dit maar even toe te laten en weer even terug te gaan naar mezelf. In mijn geval betekent dit dat ik me de ruimte neem om weer even te voelen hoe het met me gaat, wat ik ook alweer belangrijk vindt.

Het leuke is dat als ik dit toelaat er als vanzelf weer de juiste filmpjes, boeken, gesprekken voorbijkomen die me op dat moment precies geven wat ik nodig heb: inspiratie, geloof in mezelf en energie. Op you -tube kwam een filmpje voorbij wat ging over perfectionisme. En dat de basis hiervan zit in de overtuiging die je zelf hebt dat je niet goed genoeg zou zijn. Dat dat de bron is van dat enorm hard werken, en je stinkende best doen, en er voor iedereen er willen zijn, om vooral maar te bewijzen dat je wel goed genoeg bent. Of dat je, zoals in mijn geval vervalt in een soort uitstel/ontwijkgedrag om dingen maar niet aan te gaan.

Ook las ik een paar hoofdstukken van een boek over persoonlijke effectiviteit en werd gelijk gegrepen door de tekst over verantwoordelijkheid nemen over je eigen leven. En hoe essentieel is om weer even te voelen wat voor mij de dingen zijn die er echt toe doen.
Stilte, stil zijn helpt hierbij. Confronterend soms, maar door weer te gaan zitten, te mediteren, de natuur in te gaan, kan ik weer daarbij komen.

Iedere keer weer een soort oh ja: daar gaat het me om, dat is wat ik wil, dat is wat ik belangrijk vind in mijn leven, in mijn werk en in mijn privéleven. En ook: daar heb je dat vervelende negatieve stemmetje weer wat me aan mezelf laat twijfelen, wat in feite iedere keer tegen mezelf zegt: je doet het niet goed genoeg.

In mijn praktijk kom ik dit heel vaak tegen. Mensen met de allerbeste intenties, die het voor iedereen goed willen doen, ongelofelijk hun best doen, hun tegenslagen en zorgen incasseren en maar doorgaan. Totdat het niet meer gaat en hun lichaam allerlei signalen afgeeft en zegt: stoppen, luister eens naar me, voel eens wat ik nu echt nodig heb.

Over 3 weken zoeken we de stilte weer op. Op een prachtig mooie plek. Waar je echt weer even helemaal mag intunen op jezelf. Met alles wat er is, de mooie kanten maar ook de moeilijke, verdrietige kanten van je leven en jezelf. Om zo weer contact te maken met wat je echt belangrijk vindt in je leven. Om zo weer de juiste keuzes te maken die je doen opbloeien in plaats van ziek maken.

En? Hoe was jouw vakantie?

Hele fijn dag,
Hartelijke groeten, Sigrid

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *