Soms vergeet ik het weer even. Dan ben ik lekker bezig, de dingen lopen (redelijk) vanzelf, zit best in een flow, en dan ineens voel ik dat het weer wat veel wordt.
Ik merk dan dat ik in mijn hoofd al erg vooruit loop op de dingen, plannen, regelen, van het een in het ander. Zorgen voor die en voor die. Meestal heeft dat effect op mijn slaap. Ik word eerder in de ochtend wakker, of slaap onrustiger.
Ik voel wat pijntjes opkomen, mijn nek en mijn rug protesteren als eerste. Vol hoofd.
Van mijn man krijg ik dan de vraag of ik er wel echt ben en gehoord heb wat er werd gezegd. Ik zit net iets te kort op mijn kinderen. Vind ik niet fijn.
Dan is het tijd voor een adempauze. De behoefte aan even niks.
Uit de riedel stappen. Niet bezig hoeven zijn met werk, dingen regelen voor mijn kinderen, mijn gezin, zorgen voor mijn ouders, nadenken over wat we eten vandaag, opruimen, wassen en al de dingen die je zo doet op een dag.
Hoe lekker is dat.
Even er tussen uit, en heerlijk luxe alleen maar bezig te hoeven zijn met mij.
Me, myself and I.
Mezelf gunnen dat ik alleen rekening hoef te houden met waar ik zin in heb.
Puur voor mijn eigen plezier, rust en ontspanning. Wauw!
Liggen als ik wil liggen, eten als ik honger heb, wijntjes drinken als ik dat ik wil.
Niets moeten, geen telefoon of tv, geen verplichte praatjes……
Dat is zo fijn, en zo nodig, af en toe.
Energie krijgen, batterijtje opladen, voelen of ik voldoende leef zoals ik dat echt wil.
Op adem komen.
En daarna weer vol inspiratie en energie de dingen te doen die belangrijk zijn voor me.
Met goeie focus en levenslust.
Hoe klinkt dat? Hoe zou dit voor jou zijn?
Misschien zie je het al gelijk voor je: jezelf ontspannen liggend op een bedje in de zon, naar de wolken staren en verder niets doen.
Wat gebeurt er als je je dit voorstelt? Voel je in je lijf dat je hier behoefte aan hebt?
Misschien schiet je gelijk in je hoofd met tal van bezwaren: kan ik dat wel maken, wie zorgt er dan voor…., hoe krijgt ik dat allemaal geregeld, wat zou mijn man hier eigenlijk van vinden, en ga zo maar door.
Genoeg redenen om vooral maar niet voor jezelf te kiezen, voor waar jij behoefte aan hebt.
We zijn zo gewend er maar altijd voor iedereen te zijn, dat is ons met de paplepel ingegoten. Het is bijna een automatisme geworden. Het belang van de ander voorrang te geven op dat van jezelf.
Anyway, think about it..
Want wat nu zo leuk is, is dat ik samen met 2 hele lieve mensen, Judith en Els, zo'n gelegenheid ga creëren. Speciaal voor jou.
Geïnspireerd door de kracht van stilte, de natuur en het samenzijn hebben wij een vrouwenweekend georganiseerd.
Een weekend voor jou om om adem te komen, waarin niks moet en alles mag.
In een mooie omgeving in de natuur, waarin we veel buiten kunnen zijn,
Ont-spannen en ont- moeten.
Genieten van wat er is en wat er niet is.
Zin in?
Check hier voor meer informatie!
Ik wens je een heerlijke dag, met af en toe even een adempauze voor jezelf.
Veel liefs, Sigrid