Mijn eerste keer...

Met het organiseren van de stilteweekenden in juni en september, word ik herinnerd aan mijn “eerste keer” op retraite, 7 jaar geleden, in Portugal. In the middle of nowhere met een groepje onbekende vrouwen. Een week in stilte, althans een heel groot gedeelte van de week. En kan ik zien wat het me sindsdien heeft gebracht en nog steeds brengt.

Monique (mijn collega van het Zijnscentrum) raadde me toentertijd aan dit te gaan doen. Ik had wel al wat meditatie-ervaring en ook een mindfullness-cursus gedaan. Maar een hele week, in het hier en nu, met aandacht voor wat er is… Andere koek.

Ik ben het gaan doen, met trots dat ik dat in mijn eentje aanging, een beetje spannend ook wel, en vooral ook vol opwinding en nieuwsgierigheid. Hoe zou me dit afgaan, wat zou ik tegenkomen bij mezelf, zou me dit iets brengen?

6 dagen later voelde ik me dankbaar, blij, ontspannen en vol van wat “de stilte” me gegeven had. Het was een kadootje voor mezelf, in een fase van mijn leven waar ik het echt nodig had. Ik was moe, voelde dat ik vast zat in mijn leven, wist niet meer welke richting ik op wilde, veel piekeren en slecht slapen. Ik kwam er niet uit.

Het weekje Portugal, in stilte, in de natuur, met aandacht voor mezelf, met een groepje fijne mensen om me heen en een goede professionele coach, heeft me veel gegeven.

Het heeft me in contact gebracht met wat ik echt wilde, en me duidelijk gemaakt wat ik absoluut niet meer wilde. Na deze week in stilte werden me een heleboel dingen ineens duidelijk en kon ik ook weer dankbaar zijn voor wat er wel was, in mijn leven. Ik voelde een soort energie in me opborrelen, bruisend, er ontstonden opnieuw plannen voor de toekomst. Ik wist weer waar ik stond en waar ik naar toe wilde.

Nu, 7 jaar later ben ik nog steeds heel blij met de keuze die ik toen gemaakt heb om een andere koers te gaan bewandelen. Terugkijkend op deze jaren is het een spannende, inspirerende en soms ook moeizame weg geweest, met hobbels, onzekerheden, angsten, successen, afleidingen en zijweggetjes. Ik ontdekte hoe veel energie ik kreeg van nieuwe dingen uitproberen, nieuwe dingen leren, nieuwe mensen ontmoeten. Ik ontdekte ook dat als ik een doel wil bereiken, dat dit geduld vraagt, vertrouwen, moed.

In tijden dat het minder stroomde kwam ik erachter dat het voor mij het allerbelangrijkste is om dicht bij de mensen te zijn die mij het meest dierbaar zijn. Dat we het fijn hebben en vooral kunnen genieten van het leven.
Het heeft me geleerd meer te zien wat er wel is, meer tevreden te zijn met de kleine dingen. En dat het vaak zoveel gemakkelijker gaat als je de dingen kan laten zijn zoals ze zijn.

Eind vorig jaar ben ik weer een week naar Portugal geweest voor een weekje bezinning in de natuur. Op dezelfde plek waar 7 jaar geleden het zaadje is geplant om natuurcoach te worden, om lopenpraten.nl te starten. En ja, het was weer even nodig. Ik was het overzicht even kwijt, had teveel om me heen, waar ik voor zorgde en me zorgen over maakte.

Na een weekje bezinning in de prachtige natuur van Portugal, kwam ik terug en voelde mijn batterij weer opgeladen, de energie stroomde weer, er zijn weer nieuwe ideeën ontstaan, het borrelt en bruist.

Heel blij en dankbaar ben ik, dat ik nog steeds doe wat ik het liefste doe, nl. mensen coachen om hun eigen antwoorden te vinden in de meest ideale werksetting die ik me kan bedenken: de natuur.

En heel bijzonder dat ik dit jaar, opnieuw samen met Monique, 2 stilteweekenden ga aanbieden, waarin we de plek en de voorwaarden creëren voor iedereen die ook de stilte wil ervaren. Om te resetten, rust te vinden, uit te vinden waarom dit wel en dat niet. Kortom een paar dagen alleen met jezelf te Zijn.

Dit was mijn verhaal en mijn ervaring. Ik ben benieuwd naar jouw verhaal en jouw ervaring met stilte en op retraite gaan. Laat het me weten.

Ben je op zoek naar een bijzondere ervaring en heb je behoefte aan tijd voor jezelf? Schrijf je in! Er zijn nog een paar plekken beschikbaar!
Je bent van harte welkom.

Voor meer info, ervaringen van deelnemers en aanmelden! 

Ik zie er naar uit je te Ont-Moeten!

Sigrid
 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *